- αλητεία
- Η άσκοπη περιπλάνησηη τυχοδιωκτική ζωή, η αγυρτεία. Στην κατάσταση αυτή περιέρχονται οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν στέγη, στερούνται τα μέσα της συντήρησής τους και περιφέρονται χωρίς σκοπό. Στον Μεσαίωνα μια μορφή αλητείας ήταν τα τάγματα των επαιτών Φραγκισκανών μοναχών που παρουσιάζονταν ως αλήτες του Θεού. Στα νεότερα χρόνια η α. απαγορεύτηκε και οι αλήτες θεωρούνταν κοινωνικά παράσιτα που επιδίδονταν στην κλοπή, στη ζητιανιά και στην ανομία. Η άτακτη ζωή των αλητών τούς καθιστά επιρρεπείς στις παραβιάσεις του ποινικού νόμου. Κάθε αλήτης όμως δεν σημαίνει ότι είναι και εγκληματίας. Οι σημερινές συνθήκες της ζωής, ιδιαίτερα στις δυτικές κοινωνίες, και τα ιδιότυπα προβλήματα που θέτουν στην ανθρώπινη προσωπικότητα, επιτρέπουν μια πιο ελαστική αντιμετώπιση του φαινομένου της α., που, εφόσον δεν συνδυάζεται με παραβιάσεις του ποινικού νόμου, μπορεί να θεωρηθεί απλώς ως ένας από τους πολλούς τρόπους ζωής με προεκτάσεις πιθανής κοινωνικής διαμαρτυρίας. Από νομική άποψη, η α. ήταν μέχρι πρόσφατα αδίκημα που επέφερε ακόμα και φυλάκιση. Όμως, το 1994 καταργήθηκε το σχετικό άρθρο (408) του Ποινικού Κώδικα.
Η ζωή του «αλήτη» στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις συνδέεται με την εξαθλίωση, αλλά συγχρόνως και την ανεμελιά.
* * *η (Α ἀλητεία) [ἀλητεύω]νεοελλ.(με μειωτική σημασία) συνεχής και άσκοπη περιπλάνηση στους δρόμους, αγυρτείααρχ.περιπλάνηση, περιδιάβαση.
Dictionary of Greek. 2013.